Verder lezen
Wat ik uit de Russische verhalen begrepen heb was Buteyko redelijk overtuigd van zijn eigen gelijk, maar waren veel van zijn collega’s sceptisch. Buteyko raadde bij veel ziektes aan de ademhaling rustiger te maken. Maar veel collega's die gespecialiseerd waren in een bepaalde ziekte stonden niet open voor dat idee. Wat Buteyko weer erg frustreerde.
Je leest nog steeds wel eens dat hyperventilatie leidt tot een verhoogde opname van zuurstof in de lichaamscellen. Wat totale onzin is want je hersenen krijgen juist te weinig zuurstof omdat je veel koolzuurgas uit het bloed weg geademd hebt. Dat is het Bohr-effect (ontdekt rond 1905 door de Deens fysioloog Christian Bohr). In Hoofdstuk 4 leg ik het Bohr-effect uit.
In die tijd (begin jaren 50 van de vorige eeuw) was het nog lastig de bloeddruk omlaag te krijgen met medicijnen. En wanneer je bloeddruk hoog blijft, kan er veel fout gaan. Laat ik een paar noemen. Er kan schade aan de slagaders ontstaan. Ook kan hoge bloeddruk hartproblemen veroorzaken (waaronder hartfalen) of leiden tot een beroerte. En hoge bloeddruk kan de bloedvaten in en naar de nieren beschadigen.
In Rusland noemen ze dit fenomeen het Verigo-effect, naar die Russische wetenschapper waarvan geclaimd wordt dat hij het rond dezelfde tijd ontdekte.
Kijk op mijn website (www.buteyko-instituut.nl) voor een interview met Buteyko waarin hij over zijn laboratorium vertelt.
Het idee dat koolzuurgas een afvalstof van het lichaam is, is een fout die je overal gemaakt ziet worden. Het lichaam maakt de hele dag door erg veel koolzuurgas. Voor elke molecuul zuurstof die het omzet in energie, maakt het één molecuul koolzuurgas. Het is dus maar goed dat we een heleboel daarvan uitademen (anders zou je jezelf opblazen als een ballon en ontploffen). Maar dat is heel iets anders dan denken dat koolzuurgas een afvalstof is. Alsof je het beter allemaal kwijt kan zijn.
Verlies je heel veel koolzuurgas doordat je heel veel gaat ademen, dan val je op een gegeven moment flauw. Dat is de rem van het lichaam op acute hyperventilatie.
Zoals dat kan gebeuren wanneer je Wim Hof ademhalingsoefeningen gaat doen. Ik heb een blog geschreven over de Wim Hof Methode op mijn website (www.buteyko-instituut.nl).
Buteyko heeft een fascinerende theorie ontwikkeld waarmee veel van wat we zien gebeuren bij mensen die hyperventileren, verklaard kan worden.
Maar het is belangrijk te beseffen dat wetenschap zich altijd verder ontwikkelt. We moeten bereid zijn een theorie te testen en aan te passen indien nodig. Zo is er de laatste tijd veel aandacht voor de rol van het gas stikstofmonoxide (NO). Rond 1980 werd ontdekt dat stikstofmonoxide een belangrijke neurotransmitter is die gladde spiercellen ontspant. En het speelt een rol bij bij ontstekingen. Iets dat misschien een goede aanvulling kan zijn voor de theorie die Buteyko ontwikkeld heeft.
Buteyko heeft helaas erg weinig in het Engels gepubliceerd.
Op deze website kan je een samenvatting lezen van Russische onderzoek uit 1981. Daarbij leerden 52 astmatische kinderen de Buteyko Methode.
Mijn indruk is dat Buteyko in Rusland sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie veel van zijn bekendheid heeft verloren. Wel is het nog steeds zo dat het vooral artsen zijn die Buteyko-cursussen geven.
Ik was in 2005 op een Buteyko conferentie in Glasgow(Schotland), en daar vertelde zijn weduwe Ludmilla dat er er een aantal aanslagen op het leven van Buteyko geweest zijn, vooral van jaloerse collega’s of mensen die met hem wilden samenwerken maar door hem afgewezen waren. Een leven is in Rusland niet veel waard lijkt het.
Bij de laatste aanslag in 1998 (zo vertelde Ludmilla) is hij door twee mannen in elkaar geslagen en voor dood achtergelaten in de vrieskou. Pas de volgende ochtend werd hij gevonden. Blijkbaar heeft dit ertoe bijgedragen dat Buteyko's gezondheid daarna niet meer zo goed was, en dat hij in 2003 overleden is.
Men heeft het tegenwoordig zelfs over de Semmelweis-reflex: het reflexmatig afwijzen van nieuwe ideeën omdat deze haaks staat op de gangbare ideeën.
Een hele uitgebreide (helaas Engelstalige) biografie vind je via deze link:
Tijdens de Corona-crisis werden we geadviseerd goed de handen te wassen om overdracht van besmettingen te voorkomen. Google zetten toen een dag-lang Semmelweis op de startpagina in een Google Doodle.
Er bestaan verschillende versies van dit verhaal. In sommige versies heeft de zakenman een ernstige astma-aanval. In ieder geval belande hij in het ziekenhuis, en ging hij met de Buteyko-oefeningen aan de slag.
Astma komt veel voor in Australië. Er wordt geschat dat één op de 10 volwassenen en één op de vier kinderen er astma heeft. Sowieso komt astma het meest voor in Engels-sprekende landen (zoals Australië, Schotland en Nieuw Zeeland). Ik vermoed dat het iets met genetisch aanleg te maken heeft.
Vanuit het gangbare idee van veel artsen dat astmapatiënten bij een astma-aanval niet voldoende lucht binnenkrijgen is dat een logische conclusie. Maar wanneer je op een hele andere manier naar astma kijkt (zoals Buteyko dat doet) is astma niets anders dan een poging van het lichaam het koolzuurgas binnen te houden door de luchtwegen te vernauwen.
In Australië heb je het National Asthma Council Australia. Er is op haar website geen enkele verwijzing naar Buteyko of het Buteyko-onderzoek te vinden.
... medicijnen die je elke dag nodig hebt en waar je nooit meer mee kan stoppen (tenminste, zo kijkt een farmaceutisch bedrijf er tegenaan).
Een farmaceutisch bedrijf wil zo veel mogelijk geld verdienen, en de beste strategie daarbij is een duur medicijn te ontwikkelen dat ziektesymptomen onderdrukt maar dat geen genezing brengt. Zo’n medicijn wordt namelijk dag in dag uit (jaar in, jaar uit). Dus de focus ligt op het ontwikkelen van dergelijk medicijnen.
Verder kan de vraag gesteld worden of publicaties over de effectiviteit van medicijnen wel altijd betrouwbaar zijn. Het komt geregeld voor dat de farmaceutische industrie de uitkomsten van wetenschappelijke studies manipuleert. Onderzoekers moeten vaak contracten tekenen waarbij de geldschieter informatie uit hun publicatie mag verwijderen, of waarbij onwelgevallige resultaten nog niet (of helemaal niet) worden gepubliceerd. Ook zijn er allerlei trucs om de uitkomsten van medisch onderzoek een bepaalde kant op te manoeuvreren.
Een belangrijke boek op dit gebied is:
(1) Foute Farma van de Engelse onderzoeker Ben Goldacre (hij is arts en onderzoeker aan het Centre for Evidence-Based Medicine, Oxford's University).
Een ander belangrijk boek is:
(2) Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad (achter de schermen van de farmaceutische industrie) van de Deense hoogleraar Peter Gøtzsche. Hij stelt o.a. dat de farmaceutische industrie stelselmatig liegt, en dat medicijnen de derde doodsoorzaak zijn.
Hier een interview met Peter Gøtzsche voor het blad Medisch Contact.
Omdat de farmaceutisch industrie ‘voorlichting’ geeft aan huisartsen en het medische onderzoek van academische ziekenhuizen financiert, is hun macht bijzonder groot.
In Nederland bepleit o.a. Professor Dehue van de Rijksuniversiteit Groningen ervoor dat universiteiten en ziekenhuizen stoppen met het doen van onderzoek voor de farmaceutische industrie, en zich toeleggen op het helpen van de overheid deze industrie te controleren door werkelijk onafhankelijk onderzoek te doen. Mij lijkt dit een volkomen logische gedachtegang.
Professor Dehue verwijst ook naar parlementaire onderzoeken in de VS en Engeland waarbij onderzoekers vertelden over steekpenningen ter hoogte van een dubbel jaarsalaris om tegenvallende resultaten tegen te houden. Hoofdredacteur R. Horton van vakblad The Lancet getuigde over hoge bedragen die de industrie bood voor het plaatsen van artikelen met een gunstige uitkomst.
Lees voor meer informatie o.a. het artikel van Professor Dehue getiteld: “Verdienen aan neerslachtigheid”. Het is in maart 2005 verschenen in het Maandblad Geestelijke Volksgezondheid.
Er wordt in Nederland elk jaar ongeveer 6 miljard euro uitgegeven aan medicijnen.
In 2019 werd er in Nederland ongeveer € 444 miljoen uitgegeven aan astmazorg. Daarvan was 46% voor ziekenhuiszorg en 40% voor astmamedicijnen. Deze getallen komen van de website www.vzinfo.nl van de overheid.
Het RIVM heeft in 2012 een rapport gepubliceerd met de titel "De maatschappelijke kosten voor astma, COPD en respiratoire allergie" waarbij men voor astma op een schatting van totale medische kosten van in totaal 287 miljoen euro komt, gemiddeld 530 euro per patiënt (dit zijn getallen voor het jaar 2007).
Dit bedrag bestaat voor bijna driekwart uit kosten voor medicijnen. Bij werknemers komt daar nog gemiddeld 1200 euro per persoon per jaar bovenop vanwege extra ziekteverzuim door astma. Van hen verzuimen werknemers die ouder zijn dan 55 jaar het meest.
De citaten zijn uit het artikel dat gepubliceerd is in de Australian Financial Review van 23 Augustus 2001, onder de kop “Drug seller defection”. Het is geschreven door Ray Moynihan. Ik heb het vertaald, en het staat op mijn website www.buteyko-instituut.nl.
Het verhaal van Robert is beschreven in het Nieuw Zeelandse tijdschrift Healthy Options. Ik heb het vertaald, en het staat op mijn website www.buteyko-instituut.nl.
Het is mijn ervaring dat astma meestal het eerst verdwijnt, en dat vaak de CP (zie Hoofdstuk 5) een stuk verder door moet groeien voordat ook allergieën (zoals ook hooikoorts) wegtrekken.
Doe dit niet.
Wanneer je benauwd wordt bij inspanning betekent dit dat je te veel ademt en te veel koolzuurgas kwijtraakt.
Let dan beter op je ademhaling: natuurlijk altijd door de neus in en uit ademen, en relatief rustig en ontspannen ademen. Waarschijnlijk moet je minder fanatiek bewegen.
Ze kunnen de groei wat vertragen, maar uiteindelijk worden kinderen die corticosteroïden gebruiken net zo lang als andere kinderen. Dat is de conclusie van een samenvattend artikel in British Medical Journal (BMJ):
"The vast majority of asthmatic children will attain a normal adult height, and most perceived growth failure is due to pubertal delay".
Lees verder over Con Barrel op deze Nieuw Zeelandse website (in het Engels dus).
Ik heb een video uit 1988 gezien waarin Buteyko een groep les geeft en waarbij ze oefeningen doen die we nu niet meer doen. Dus ook Buteyko zelf was voortdurend aan het experimenteren.